
Widok na koryto rzeki Kury (Mtkvari) , na dalszym planie gmach dawnego Ministerstwa Transportu Drogowego, fot. Ł.Bireta, 2016.
Na przedmieściach stolicy Gruzji, na skarpie przy ul. President Heyad Aliev Emb w 1975r. został zrealizowany obiekt godny uwagi. Jest to gmach dawnego Ministerstwa Transportu Drogowego Gruzińskiej SRR, zaprojektowany przez architektów Georga V. Chakhava (1923-2007), Zuraba Jalaghania oraz inżynierów A. Kimberga i Temura Tkhilava. Od 2007r. obiekt jest siedzibą Banku Gruzji, na którego zlecenie w latach 2010-2011 został odnowiony i rozbudowany.

Budowa Ministerstwa Transportu Drogowego w Tbilisi, 1974, źródło: http://idaaf.com/geo-modern-arch-1955-1990/#jp-carousel-2752, 2016.
Budynek Ministerstwa Transportu Drogowego w Tbilisi uchodzi za jedną z pereł radzieckiej (powstałej na terytorium dawnego ZSRR) architektury modernistycznej, drugiej połowy XX wieku, powstałej w stylistyce brutalizmu.

Gmach dawnego Ministerstwa Transportu Drogowego w Tbilisi, widok od strony rzeki Kury, fot. Ł.Bireta, 2016.
Ten, jednostkowy w swojej formie, późnomodernistyczny kontenerowiec uznany został za brutalistyczny, poprzez twarde i surowe kształty, blokowaty wygląd i ekspresję elementów strukturalnych. Bryła budynku zależy od kształtu i umiejscowienia poszczególnych pomieszczeń (każdy z departamentów ówczesnego Ministerstwa Transportu był ulokowany w oddzielnych segmentach biurowych, ustawionych względem siebie prostopadle), dominuje w niej chęć podkreślenia jej masy i nieregularności.
Struktura, tego architektonicznego dzieła, składa się więc z monumentalnej siatki blokowych form betonowych, które w symboliczny sposób tworzą zazębiające się na siebie drogi i mosty (nawiązanie do przedmiotu działalności pierwotnego użytkownika budynku), zbudowane nad naturalnym krajobrazem, „płynącym” pod budynkiem.
Ponadto architektura biurowca wyraźnie nawiązuje do radzieckiego konstruktywizmu, do nigdy niezrealizowanych Wygładzaczy Chmur (Wolkenbugel) artysty i architekta El Lissitzkyego z 1925 roku.

Samochód służbowy Banku Gruzji z wyrysowaną na karoserii bryłą gmachu dawnego Ministerstwa Transportu Drogowego w Tbilisi, fot. Ł. Bireta, 2016.
Na polskim gruncie porównywalnym stylistycznie, do powyższego, dziełem o architekturze w formie kontenerów, jest warszawski pawilon Centralnego Domu Handlowego „Domu Książki” („Universus”), zaproj. w 1975r. (realizacja 1980-1981) przez Leszka Sołonowicza. Określany przez prof. Martę Leśniakowską jako obiekt, z późnomodernistycznego nurtu tzw. drugiej estetyki maszyny, o rozczłonkowanej bryle udającej opakowanie zamkniętego wewnątrz przedmiotu.

„Universus” widok od ul. Belwederskiej, Warszawa, fot. Ł.Bireta, 2016.
Źródła informacji dotyczące budynku Ministerstwa Transportu Drogowego w Tbilisi: http://www.bryla.pl/bryla/56,85298,18317788,wygladzasz-chmur-w-tbilisi,,2.html; http://kultura.wp.pl/gid,15130407,galeria.html?T%5Bpage%5D=1, http://www.chakhava.ge/realized_1.htm, https://en.wikipedia.org/wiki/Bank_of_Georgia_headquarters
Brutalizm połączony z dekonstrukcją, budynek jak dla mnie strasznie brzydki, ale ma swój urok i wygląda nieco kosmicznie, jak projekt stacji kosmicznej.
Wpis krótki, ale interesujący.
Kłuje w oczy jedno: angielski, fonetyczny zapis nazwisk. W Polsce, w zapisie rosyjskojęzycznych głosek, radzimy sobie dużo lepiej niż anglosasi. I tak np. główny architekt powyższego obiektu to Georgij Czachawa.
Nie ma powodu, żebyśmy zaśmiecali sobie język „wynalazkami” typu Khrushchev zamiast Chruszczow.
Pozdrawiam, wojtek
Kiedy nowy wpis?